Οι Οργανώσεις Μελών Ελληνικού & Αργυρούπολης του ΣΥΡΙΖΑ προτείνουν ομαδική πολιτιστική έξοδo για την παράσταση «Φιλιώ Χαϊδεμένου», την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017, ώρα έναρξης 7.00μμ.
Έργα και ημέρες στη Μικρά Ασία μέσα από τις αληθινές, προσωπικές ιστορίες μιας γυναίκας στο θέατρο Βεάκη
Λίγα λόγια για το έργο από την Αυγή:
“Η Φιλιώ Χαϊδεμένου είναι η γιαγιά και η μάνα που όλοι θέλαμε να είχαμε” ομολογεί η ηθοποιός Δέσποινα Μπεμπεδέλη που, αφήνοντας την Κύπρο όπου ζούσε, επιστρέφει απόψε, έπειτα από δέκα χρόνια, στην αθηναϊκή θεατρική σκηνή του “Βεάκη” της οδού Στουρνάρη 32, ζωντανεύοντας την περιπετειώδη ζωή της «Φιλιώς Χαϊδεμένου», μέσα από το ομώνυμο βιβλίο της γυναίκας που υπήρξε η ασίγαστη λαλιά των προσφύγων της πρώτης γενιάς της Μικράς Ασίας.
Γεννημένη το 1899 στα Βουρλά, έζησε τον διωγμό του 1922, έχασε αδέλφια και πατέρα, αλλά κατάφερε να φτάσει στην Ελλάδα, όπου και έζησε ολόκληρο τον βίο της, δημιουργώντας στο τέλος της ζωής της το Μουσείο των Μικρασιατών στη Νέα Φιλαδέλφεια, που φέρει το όνομά της.
Η παράσταση που σκηνοθετεί ο Βασίλης Ευταξόπουλος, βασίστηκε πάνω σε μια ιδέα του μουσικού και τραγουδιστή Ζαχαρία Καρούνη και αφηγείται τη σημαντική ζωή της σπουδαίας αυτής γυναίκας μέσα από τις προσωπικές της μαρτυρίες.
Η ηθοποιός αποκαλύπτει πως όταν διάβασε το βιβλίο, βρήκε πάρα πολλά στοιχεία, που την αφορούσαν, “με την έννοια ότι τα ένιωθα, τα ζούσα, καθώς οι γονείς και οι παππούδες μου ήταν Κωνσταντινοπολίτες που υπέστησαν και εκείνοι διωγμούς, δοκιμασίες, σχεδόν τα έχω ζήσει και εγώ, και αυτό με έχει γοητεύσει.
Έτσι θέλησα να αναβιώσω, έστω και πάνω στη σκηνή, όλα όσα έζησε και αφηγείται εκείνη, την ευδαιμονία, την αγάπη, την αλληλεγγύη, τη δοτικότητα, την έγνοια για τον συνάνθρωπο, την εμπιστοσύνη, την τιμιότητα, τη δικαιοσύνη.
Είναι ένα μεγάλο βιβλίο μιας μεγάλης ζωής, λόγια μεστά, σοφά, ανθρώπινα και για αυτό είμαι γοητευμένη, είναι ένα δώρο για μένα σε αυτήν τη στιγμή της ζωής μου, επαγγελματικής και προσωπικής. Η αφήγηση της Φιλιώς Χαϊδεμένου έρχεται σήμερα να συναντήσει τις ιστορίες όλων αυτών των προσφύγων που σώθηκαν στριμωγμένοι μέσα σε βάρκες διαπλέοντας την ίδια θάλασσα, περνώντας και αυτοί τα ίδια δεινά με τη Φιλιώ” προσθέτει.
“Για το πείσμα ενός λαϊκού ανθρώπου, τον αγώνα για ζωή και το να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη” κάνει λόγο ο Ζαχαρίας Καρούνης, που προσθέτει ωστόσο πως τον “τρομάζει ότι αυτά που έζησε η Φιλιώ Χαϊδεμένου, όταν κολύμπησε στη θάλασσα για να ανέβει πάνω στη βάρκα και να σωθεί, είναι ίδια με όσα περνούν όσοι σήμερα στην ίδια αυτή θάλασσα πνίγονται, κυνηγημένοι από έναν πόλεμο.
Αυτό που εγώ κάνω βρισκόμενος συνεχώς πάνω στη σκηνή, είναι σαν να είμαι η μνήμη της, σαν ένας μικρός εγγονός που ξέρει τη διαδρομή της ζωής της και μιλώ μαζί της”. Ο μουσικός έγραψε δύο καινούργια τραγούδια για την παράσταση, όπου υπάρχουν σπαράγματα τραγουδιών από τη Μικρά Ασία που παίζονται από δύο σολίστες με σαντούρι και κρουστά.
“Η Φιλιώ έχει πει όλη της την ιστορία μέσα από βαθύ πόνο, και μέσα από ένα δικό της πολύ προσωπικό βαθύ χιούμορ, με πειράγματα, κλείσιμο του ματιού και αγάπη για τη ζωή« συμπληρώνει η κ. Μπεμπεδέλη. »Ξεγλιστρούσε πάντα από το χέρι του χάρου, γιατί έμοιαζε να του λέει παίζοντας, σου ξέφυγα και γλίτωσα”.
“Η ιστορία της καταστροφής της Σμύρνης είναι σχέση βιωματική μέσα από το στόμα της Φιλιώς Χαϊδεμένου, που με συγκίνησε και με συγκλόνισε, πέρα από την επίσημη ιστορία όπως κι αν αυτή γράφτηκε, καθώς αυτή η γυναίκα μέσα από έναν χαρακτήρα δυναμικό και θαρραλέο, τολμηρό και ριψοκίνδυνο, σχεδόν μεταφυσικά θαρρείς, κάθε φορά που έπεφτε στον γκρεμό, βρισκόταν μπροστά στο τέλος και τον θάνατο, σωζόταν ως εκ θαύματος, από την αγάπη για τη ζωή. Άλλωστε το λέει και το επαναλαμβάνει και η ίδια στο βιβλίο της και στο θεατρικό έργο που κάναμε παράσταση, πως 'εγώ είχα σκοπό στη ζωή μου'. Αυτούς τους σκοπούς και τα όνειρα ήθελε να πραγματοποιήσει, και φαίνεται πως το σύμπαν τη βοήθησε και την προστάτεψε, κάνοντας μια κατάθεση στωική και ανθρώπινη, παράδειγμα για τις γενιές που έρχονται”.
Το έργο ανεβαίνει από το Ίδρυμα Πολιτισμού «Ιωνία», της Μητρόπολης Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας.
Σημείωση του ''Γ'': Εμείς έχουμε ζήσει μεγαλύτερους διωγμούς και περιπέτειες τα τελευταία 100 χρόνια, και δεν διαπιστώσαμε κανένα ενδιαφέρων.
Συγκεκριμένα: Αυτή η οργάνωση της Γλυφάδας, είναι πράγματι οργάνωση;
Έργα και ημέρες στη Μικρά Ασία μέσα από τις αληθινές, προσωπικές ιστορίες μιας γυναίκας στο θέατρο Βεάκη
Στουρνάρη 32, Εξάρχεια
Τηλ.: 210 52 23 52
Τηλ.: 210 52 23 52
Σκηνοθεσία: Β. Ευταξόπουλος
Ερμηνεύουν: Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Ζαχαρίας Καρούνης, Χαρά Κεφαλά, Αλέξανδρος Καλπακίδης.
Διάρκεια: 110'
Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016 διότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση.
Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016 διότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση.
Τηλέφωνο επικοινωνίας (Τάμμυ Κοντογιώργου): 6977362379
Τιμή εισιτηρίου 10.00 ευρώ
“Η Φιλιώ Χαϊδεμένου είναι η γιαγιά και η μάνα που όλοι θέλαμε να είχαμε” ομολογεί η ηθοποιός Δέσποινα Μπεμπεδέλη που, αφήνοντας την Κύπρο όπου ζούσε, επιστρέφει απόψε, έπειτα από δέκα χρόνια, στην αθηναϊκή θεατρική σκηνή του “Βεάκη” της οδού Στουρνάρη 32, ζωντανεύοντας την περιπετειώδη ζωή της «Φιλιώς Χαϊδεμένου», μέσα από το ομώνυμο βιβλίο της γυναίκας που υπήρξε η ασίγαστη λαλιά των προσφύγων της πρώτης γενιάς της Μικράς Ασίας.
Γεννημένη το 1899 στα Βουρλά, έζησε τον διωγμό του 1922, έχασε αδέλφια και πατέρα, αλλά κατάφερε να φτάσει στην Ελλάδα, όπου και έζησε ολόκληρο τον βίο της, δημιουργώντας στο τέλος της ζωής της το Μουσείο των Μικρασιατών στη Νέα Φιλαδέλφεια, που φέρει το όνομά της.
Η παράσταση που σκηνοθετεί ο Βασίλης Ευταξόπουλος, βασίστηκε πάνω σε μια ιδέα του μουσικού και τραγουδιστή Ζαχαρία Καρούνη και αφηγείται τη σημαντική ζωή της σπουδαίας αυτής γυναίκας μέσα από τις προσωπικές της μαρτυρίες.
Η ηθοποιός αποκαλύπτει πως όταν διάβασε το βιβλίο, βρήκε πάρα πολλά στοιχεία, που την αφορούσαν, “με την έννοια ότι τα ένιωθα, τα ζούσα, καθώς οι γονείς και οι παππούδες μου ήταν Κωνσταντινοπολίτες που υπέστησαν και εκείνοι διωγμούς, δοκιμασίες, σχεδόν τα έχω ζήσει και εγώ, και αυτό με έχει γοητεύσει.
Έτσι θέλησα να αναβιώσω, έστω και πάνω στη σκηνή, όλα όσα έζησε και αφηγείται εκείνη, την ευδαιμονία, την αγάπη, την αλληλεγγύη, τη δοτικότητα, την έγνοια για τον συνάνθρωπο, την εμπιστοσύνη, την τιμιότητα, τη δικαιοσύνη.
Είναι ένα μεγάλο βιβλίο μιας μεγάλης ζωής, λόγια μεστά, σοφά, ανθρώπινα και για αυτό είμαι γοητευμένη, είναι ένα δώρο για μένα σε αυτήν τη στιγμή της ζωής μου, επαγγελματικής και προσωπικής. Η αφήγηση της Φιλιώς Χαϊδεμένου έρχεται σήμερα να συναντήσει τις ιστορίες όλων αυτών των προσφύγων που σώθηκαν στριμωγμένοι μέσα σε βάρκες διαπλέοντας την ίδια θάλασσα, περνώντας και αυτοί τα ίδια δεινά με τη Φιλιώ” προσθέτει.
“Για το πείσμα ενός λαϊκού ανθρώπου, τον αγώνα για ζωή και το να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη” κάνει λόγο ο Ζαχαρίας Καρούνης, που προσθέτει ωστόσο πως τον “τρομάζει ότι αυτά που έζησε η Φιλιώ Χαϊδεμένου, όταν κολύμπησε στη θάλασσα για να ανέβει πάνω στη βάρκα και να σωθεί, είναι ίδια με όσα περνούν όσοι σήμερα στην ίδια αυτή θάλασσα πνίγονται, κυνηγημένοι από έναν πόλεμο.
Αυτό που εγώ κάνω βρισκόμενος συνεχώς πάνω στη σκηνή, είναι σαν να είμαι η μνήμη της, σαν ένας μικρός εγγονός που ξέρει τη διαδρομή της ζωής της και μιλώ μαζί της”. Ο μουσικός έγραψε δύο καινούργια τραγούδια για την παράσταση, όπου υπάρχουν σπαράγματα τραγουδιών από τη Μικρά Ασία που παίζονται από δύο σολίστες με σαντούρι και κρουστά.
“Η Φιλιώ έχει πει όλη της την ιστορία μέσα από βαθύ πόνο, και μέσα από ένα δικό της πολύ προσωπικό βαθύ χιούμορ, με πειράγματα, κλείσιμο του ματιού και αγάπη για τη ζωή« συμπληρώνει η κ. Μπεμπεδέλη. »Ξεγλιστρούσε πάντα από το χέρι του χάρου, γιατί έμοιαζε να του λέει παίζοντας, σου ξέφυγα και γλίτωσα”.
“Η ιστορία της καταστροφής της Σμύρνης είναι σχέση βιωματική μέσα από το στόμα της Φιλιώς Χαϊδεμένου, που με συγκίνησε και με συγκλόνισε, πέρα από την επίσημη ιστορία όπως κι αν αυτή γράφτηκε, καθώς αυτή η γυναίκα μέσα από έναν χαρακτήρα δυναμικό και θαρραλέο, τολμηρό και ριψοκίνδυνο, σχεδόν μεταφυσικά θαρρείς, κάθε φορά που έπεφτε στον γκρεμό, βρισκόταν μπροστά στο τέλος και τον θάνατο, σωζόταν ως εκ θαύματος, από την αγάπη για τη ζωή. Άλλωστε το λέει και το επαναλαμβάνει και η ίδια στο βιβλίο της και στο θεατρικό έργο που κάναμε παράσταση, πως 'εγώ είχα σκοπό στη ζωή μου'. Αυτούς τους σκοπούς και τα όνειρα ήθελε να πραγματοποιήσει, και φαίνεται πως το σύμπαν τη βοήθησε και την προστάτεψε, κάνοντας μια κατάθεση στωική και ανθρώπινη, παράδειγμα για τις γενιές που έρχονται”.
Το έργο ανεβαίνει από το Ίδρυμα Πολιτισμού «Ιωνία», της Μητρόπολης Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας.
Σημείωση του ''Γ'': Εμείς έχουμε ζήσει μεγαλύτερους διωγμούς και περιπέτειες τα τελευταία 100 χρόνια, και δεν διαπιστώσαμε κανένα ενδιαφέρων.
Συγκεκριμένα: Αυτή η οργάνωση της Γλυφάδας, είναι πράγματι οργάνωση;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου