Πολύς λόγος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό για τον ποδηλατοδρόμο της οδού Γερουλάνου στην Αργυρούπολη.
Ένα έργο που αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό και έντονες αντιδράσεις από τη στιγμή που ανακοινώθηκε, καθ’ όλη τη διάρκεια της κατασκευής του, αλλά ακόμα και σήμερα που έχει πάρει πλέον μορφή και οδεύει προς την ολοκλήρωσή του.
Σπεύδουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι θεωρούμε τους ποδηλατοδρόμους μια σημαντική ανάσα ζωής για τις σύγχρονες πόλεις. Προϋπόθεση και αναγκαία συνθήκη για αυτό είναι να αντιμετωπιστεί το ποδήλατο ως εναλλακτικό μέσο μεταφοράς, κι όχι στενά και περιστασιακά ως μέσο άθλησης αλλά και αναψυχής.
Το ποδήλατο πρέπει να υποκαθιστά το αυτοκίνητο. Πρέπει να μπορεί ο καθένας να πηγαίνει την δουλειά του μέσω ποδηλατοδρόμων, κάτι που προϋποθέτει ένα μεγάλο δίκτυο εκατοντάδων χιλιομέτρων, με προστασία για τους ποδηλάτες, ξεκάθαρες διαγραμμίσεις, συστηματική ενημέρωση όλων των πολιτών και αυστηρή επιτήρηση από την δημοτική αστυνομία. Ενδεχόμενα προϋποθέτει και την εφαρμογή ενός προγράμματος κοινοχρήστων ποδηλάτων
Συμβαίνει όμως αυτό στην Αργυρούπολη και την οδό Γερουλάνου; Σίγουρα όχι. Εδώ είμαστε αντιμέτωποι με ένα έργο που στην ουσία αποφασίστηκε, σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε χωρίς σοβαρή διαβούλευση και μελέτη όλων των παραμέτρων και των ιδιαιτεροτήτων. Ένα έργο που δεν αποτελεί αρχή ή συνέχεια ενός δικτύου ποδηλατοδρόμων, που δεν μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει για να πάει στη δουλειά του και που δεν πληροί ακόμα και στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας.
Θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι ήταν μια ευφυής έμπνευση για προσχηματική ανάπλαση πεζοδρομίων με ευρώ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ίσως να ήταν όντως ευφυής αν εν τω μεταξύ δεν είχε καταστρέψει τον πιο πλατύ εμπορικό δρόμο της Αργυρούπολης, δεν έθετε σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των ίδιων των ποδηλατών, των διαβατών και των οδηγών αυτοκινήτων της Γερουλάνου. Αν οι διαδρομές για τα ποδήλατα ήταν ευθείες και σε αρκετά τμήματά τους δεν εμποδίζονταν από κορμούς δέντρων, κολώνες της ΔΕΗ και πυκνά φυλλώματα. Αν δεν λειτουργούσαν ως εύκολη λύση για στάθμευση αυτοκινήτων των θαμώνων των καφετεριών του εν λόγω δρόμου και των προμηθευτών των επιχειρήσεων που εδρεύουν εκεί. Θα ήταν ευφυής η απορρόφηση αυτών των κονδυλίων και η σπατάλη τους αν μπορούσε να λειτουργήσει αυτός ο ποδηλατοδρόμος –έστω- ως ένα έργο επικουρικό της αναψυχής και άθλησης των πολιτών, κόντρα σε όσα μεγαλόσχημα υποστηρίζουν όσοι το υπερασπίζονται ως «έργο εναλλακτικής μετακίνησης».
Δυστυχώς τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει και το χειρότερο είναι πως η σημερινή διοίκηση του Δήμου δεν έχει την πολυτέλεια, την πολιτική βούληση και τα χρήματα είτε να το ξηλώσει, είτε να το βελτιώσει ή να το επεκτείνει σε αληθινό και λειτουργικό δίκτυο ποδηλατοδρόμων. Μένουμε λοιπόν να κοιτάζουμε ένα έργο πυροτέχνημα, χωρίς ουσία, χωρίς στόχο και χωρίς χρησιμότητα, που δημιούργησε πολύ περισσότερα δεινά από όσα «θετικά» κομπάζει πως θα μπορούσε ενδεχόμενα –με χρήση όλων τα αποθέματων καλής διάθεσης του κόσμου- να προσφέρει.
- Θα μπορούσε να προσφέρει εάν υπήρχε σωστός σχεδιασμός.
Glyfada web
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου