Ο ζωγράφος Ράλλης Κοψίδης έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 14 Αυγούστου και κηδεύτηκε στις 16 Αυγούστου, σε στενό οικογενειακό κύκλο, στο νεκροταφείο Γλυφάδας.
Σημαντικός ζωγράφος και χαράκτης,λιτότατος (πενιχρός την περιβολήν) με ένα καθαρά ιδιότυπο προσωπικό ύφος με έντονα μεταβυζαντινά στοιχεία, ο Κοψίδης δημιούργησε τη δική του προσωπική μυθολογία, που περιλαμβάνει γεροντικές φιγούρες, παιδάκια και γυναίκες μιας άλλης εποχής, ανθρώπους του μόχθου, ενταγμένους σε τοπία με ερημικές παραλίες, με σπίτια παλιά, κτήρια ερειπωμένα, σωρούς με μπάζα και σκουπίδια, που δημιουργούν μια έντονη υπερρεαλιστική ατμόσφαιρα.
Γεννήθηκε στο Κάστρο Λήμνου το 1929, κατάγεται όμως από την Αλεξανδρούπολη. Από το 1949, και για τέσσερα χρόνια σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Ανδρέα Γεωργιάδη και στη συνέχεια μαθήτευσε κοντά στον Φώτιο Κόντογλου (1953-1959) και συνεργάστηκε μαζί του στην εικονογράφηση εκκλησιών.
Οργάνωσε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, (Γκαλερί «Τέχνη» 1958, Ώρα 1969,1973, 1976,1978, «Θόλος» 1975, Κρεωνίδη 1978, «Αργώ» 1982, την Θεσσαλονίκη 1970, Κοχλίας 1974,1977, τον Βόλο (Τέχνη 1970), την Κατερίνη 1977 και το Ηράκλειο Κρήτης (Γκαλερί Σταυρακάκη ) 1979, και πήρε μέρος σε πολλές Πανελλήνιες και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα. Η δουλειά του παρουσιάστηκε επίσης σε ομαδικές εκθέσεις στην Κολωνία 1976, τη Γιαουντέ του Καμερούν 1980, καθώς και σε δύο εκθέσεις που οργάνωσε η Εθνική Πινακοθήκη στο Δουβλίνο 1979, και τις Βρυξέλλες 1988. Το 1989 η Εθνική Πινακοθήκη οργάνωσε μεγάλη αναδρομική έκθεση με έργα ζωγραφικής και χαρακτικής στην Αθήνα και Αλεξανδρούπολη.
Η πλέον πρόσφατη έκθεση του έγινε στον «Αστρολάβο» Πειραιώς το 1992.
Έργα του βρίσκονται στους εξής χώρους:
Εθνική Πινακοθήκη
Υπουργείο Πολιτισμού
Μουσείο Βορρέ
Τελλόγλειο Ίδρυμα
Πινακοθήκη Ιωαννίνων
Πινακοθήκη Δήμου Θεσσαλονίκης
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Δήμος Μύρινας Λήμνου
Βαλκανική Πινακοθήκη Κοντιά Λήμνου
Συλλογή Καγκελάρη
Σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Κοψίδης ασχολήθηκε με την αγιογράφηση εκκλησιών στην Ελλάδα, στο Βέλγιο (μοναστήρι Cheverogne) και στη Γενεύη, στο ναό του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Chambesy.
Το τελευταίο αυτό έργο είχε ιδιαίτερη προβολή στον ελληνικό και ξένο τύπο και χαρακτηρίστηκε ως μια προσπάθεια εξεύρεσης μιας νέας εικαστικής μορφολογίας για την εικονογράφηση ορθοδόξων εκκλησιών, βασισμένης μεν στην παράδοση αλλά με έντονα προσωπικό ύφος.
Εκτός από ζωγράφος και χαράκτης ο Ράλλης Κοψίδης είναι δόκιμος πεζογράφος με αξιόλογη επίδοση στην συγγραφή και εικονογράφηση βιβλίων. Από το 1972 έως το 1974 ασχολήθηκε με την έκδοση του περιοδικού Κάνιστρο.
Έχει γράψει και έχει εικονογραφήσει τα βιβλία:
Σταυροί στον Άθωνα, 1963.
Εξοχή, 1964.
Προσκυνητάρι της Αίγινας, 1965.
Το Άδυτον-15 ξυλογραφίες για το Άγιο Όρος, 1968.
Μάνη η Πολύπυργος, 1972 (έκδοση Κάνιστρου).
Σπίτια Ελληνικά, 1973 (έκδοση Κάνιστρου).
Ρακένδυτοι, 1976.
Κάστρο Ηλιόκαστρο, 1980.
Τα κουρσούμια και άλλα ιστορήματα, 1985.
Στα μπάζα του Λαυρίου, 1985.
Το Τετράδιο του Γυρισμού, 1987.
Στη συγγραφική του δράση συγκαταλέγονται και πολλά άρθρα σε διάφορα περιοδικά καθώς και κείμενα για φυλλάδια που εκδόθηκαν με την ευκαιρία των ατομικών του εκθέσεων.
Ασχολήθηκε επίσης με την αγιογράφηση εκκλησιών στην Ελλάδα, του μοναστηριού του Cheverogne του Βελγίου, και του ναού του Ορθοδόξου Κέ ντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Chambesy της Γενεύης. Το τελευταίο αυτό έργο είχε ιδιαίτερη προβολή στον ελληνικό και ξένο τύπο και χαρακτηρίστηκε ως μια προσπάθεια εξεύρευσης μιας νέας εικαστικής μορφολογίας, βασισμένης στην παράδοση αλλά με έντονα προσωπικό ύφος, για την εικονογράφηση ορθοδόξων εκκλησιών.
Εκτός από ζωγράφος και χαράκτης ο Ράλλης Κοψίδης είναι και δόκιμος πεζογράφος με αξιόλογη επίδοση στην συγγραφή και εικονογράφηση βιβλίων.
Από το 1972 έως το 1974 ασχολήθηκε με την έκδοση του περιοδικού «Κάνιστρο» και έχει γράψει και έχει εικονογραφήσει τα βιβλία: Σταυροί στον Άθωνα 1963, Εξοχή 1964, Προσκυνητάρι της Αίγινας 1965, Το Άδυτον 15 ξυλογραφίες για το Άγιο Όρος 1968, Μάνη η Πολύπυργος , (έκδοση του «Κάνιστρου» 1972), «Σπίτια Ελληνικά (έκδοση Κάνιστρου 1973), Ρακένδυτοι 1976, Κάστρο Ηλιόκαστρο , 1980, Τα κουρσούμια και άλλα ιστορήματα, 1985, «Στα μπάζα του Λαυρίου» 1985, Το Τετράδιο του Γυρισμού 1987. Στη συγγραφική του δράση συγκαταλέγονται και πολλά δημοσιεύματα για διάφορα περιοδικά καθώς και κείμενα για φυλλάδια που εκδόθηκαν με την ευκαιρία των ατομικών του εκθέσεων.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Μουσείο Βορρέ , το Τελλόγλειο Ίδρυμα, την Πινακοθήκη Ιωαννίνων, την Πινακοθήκη Δήμου Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στη ζωή μας είναι, κάποιες μέρες σφραγισμένες που δεν ξεχνιούνται. Είναι κάτι νύχτες π' άφησαν πύρινα σημάδια. Ο καιρός περνά κι' η θύμησή τους είναι αγκάθι που ματώνει. Τα σκοτεινά νέφη δεν φεύγουν. Και το γέλιο του Αρχέκακου αντηχεί συχνά παγερό.
Ράλλης Κοψίδης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου