Ο μηδενισμός ως έννοια κάνει πάλι την εμφάνισή του. Η έκφραση της απελπισίας, μιας απελπισίας οριστικής, της οργής, του τέλους των καπιταλιστικών υποσχέσεων θα πάρει πολλές μορφές.
Όμως, καθώς κάθε νομιμοποιητική αρχή καταρρέει και οι όποιες αξίες είναι απλώς ιδεολογικά εργαλεία ελέγχου, οι εκφράσεις της απόλυτης άρνησης θα πάρουν και το χαρακτήρα ενός σύγχρονου μηδενισμού.
Μια εξουσία που δομεί μια ήπια απολυταρχία, που προσπαθεί να ελέγξει το σύνολο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, την ίδια τη βούληση, να οριοθετήσει μια διευρυμένη σιωπή, προσπαθεί να καταργήσει την αντίσταση αλλά δεν διαθέτει την ενοποιητική βάση για να το πράξει.
Ο Δεκέμβρης έδειξε τα αδιέξοδά τους αλλά και τις δυνατότητες της ρήξης. Στέκει ως δυνατότητα ελευθερίας, πάντα ενεργός.
Όμως σε τέτοιες συνθήκες παράγεται μια πρωτόλεια μηδενιστική σκέψη. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί, διότι η απάντηση στο βασικό του ερώτημα, που είναι: «Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος όντας θνητός να αποδέχεται σκοπούς και αξίες;» είναι πολύ σύνθετη και πρέπει να απασχολήσει και τα κινήματα.
Βιώνουμε ένα ξεχαρβαλωμένο παρόν, το ιδεολόγημα του τέλους της ιστορίας και την περίφημη φράση της Θάτσερ «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση».
Ο σύγχρονος φασισμός της επιστημονικής καταστολής που φτάνει στα όρια του ελέγχου της σκέψης, της επέκτασης των δίκαιων πολέμων, είναι οριστικά ανολοκλήρωτος καθώς δεν μπορεί να στηριχθεί στη φαντασμαγορία του ατόμου ως μέρος ενός πλήθους, το οποίο αποτελεί ένα συνεκτικό όλο, ένα μαζικό διακοσμητικό. Είναι ένας φασισμός χωρίς γοητεία και οπαδούς.
Το τέλος των καπιταλιστικών υποσχέσεων δημιουργεί τους όρους μιας οριστικής κοινωνικής αποστοίχισης και μιας προσπάθειας επιβολής ήπιας απολυταρχίας. Είναι σήμερα που το σύνολο των κατεστημένων αξιών πέφτουν στην ανυποληψία, είναι σήμερα που οι ιδεολογίες καταρρέουν.
Ο μηδενισμός είναι όσο ποτέ επίκαιρος. Η πολλαπλή κρίση αξιών πρέπει να κοινωνικοποιηθεί και να μετατραπεί σε μια κινηματική διεργασία ανατροπής του υπάρχοντος.
Η ελπίδα που μας απομακρύνει από την ατομικοποίηση του μηδενισμού, είναι η γνώση των δυνατοτήτων μιας μαζικής απείθειας,
Βέβαια, η όποια ανάλυση σε ιδεολογικό επίπεδο ''καταρρέει'' και απαιτούνται άμεσες δράσεις, διότι υπάρχουν οι αστάθμιτοι παράγοντες και μια διαμόρφωση σε επίπεδο αντίληψης βάση όλων των στοιχείων που διαθέτει ως βασικά εφόδια ο κάθε άνθρωπος που εχει προηγηθεί σε επίπεδο ιδεολογικό, και εχει δομήσει το σύνολο των εφικτών ενδεχομένων σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους και σήμερα κάνει την διαμόρφωση με τα δεδομένα του παρόντος, άρα η ενδεδειγμένη οδός είναι μόνο της άμεσης δράσης με πολλές μορφές κινηματικής δραστηριοποίησης για ανατροπή σε όλα τα επίπεδα με κάθε μέσο.
Τέλος, ο κάθε γνώστης μπορεί να γνωρίζει την μετεξέλιξη σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, όπως αυτός που γνώριζε την μετεξέλιξη που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα σε προγενέστερο χρόνο, αυτή την πραγματικότητα που σκόπιμα κάποιοι προσπαθούσαν να διαβάλουν με σειρά ενεργειών και σχολίων και γνωρίζουμε ποιοί είναι και τις ενέργειες τους και εχθές και σήμερα.
- Όσο για την φωτογραφία είναι ενδεικτικό δείγμα μηδενιστικής απεικόνισης χωρίς εμπάθεια η συγκεκριμένες προσωπικές σκοπιμότητες, απλά ο παράγοντας ανατροπής στην απόλυτα μηδενιστική απεικόνιση ως δείγμα ανατροπής.
- Συνεχίζουμε να έχουμε κοινές προσλαμβάνουσες σε τοπικό επίπεδο και το αδιαμφισβήτητο αναμφίβολα γεγονός ενός ξεχαρβαλωμένου παρόντος με απόλυτα αυταρχικές ενέργειες και διαδικασίες συνέχισης αυτών, που αρχικά καταδίκασαν με την στάση αποχής απο την κάλπη οι περισσότεροι, και σήμερα καταδικάζουν σαφώς περισσότεροι/ες όχι μόνο βάση ''προσωπολιτικοπαραταξιακών'' σκοπιμοτήτων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου