Μα τι λες τώρα, τρελός δεν είναι όποιος αξιώνει το δίκιο του στη χώρα μας;
Oι διεκδικήσεις για το δίκιο είναι πάντα μαξιμαλιστικές μέχρι να γίνουν πραγματικότητα.
Έκανε η κυβέρνηση όλα όσα μπορούσαν να γίνουν, ή όχι;
Υπάρχουν πράγματα που παρέλειψε ή απέφυγε να κάνει, και ποια είναι αυτά;
Τι δεν χειρίστηκε με τον σωστό τρόπο;
Υπήρξε κάποιο ρεαλιστικό και βιώσιμο εναλλακτικό σχέδιο που δεν υιοθετήθηκε; Ποια θα μπορούσε να είναι σήμερα αυτή η εναλλακτική βιώσιμη λύση;
Τι πρέπει να κάνει σήμερα η Αριστερά;
Να εγκαταλείψει την κυβέρνηση στους εκπροσώπους του χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος;
Η να δώσει την μάχη στις συνθήκες οι οποίες έχουν διαμορφωθεί;
Μια σειρά ερωτήματα του Αλ. Τσίπρα, τα οποία αφορούν το μέλλον της χώρας, του κοινωνικού συνόλου, και του κάθε ενός ξεχωριστά, τα οποία ο κάθε πολίτης μπορεί να αναπτύξει και να απαντήσει με διαφορετικό τρόπο, δεδομένων των συνθηκών που βιώνει ο κάθε ένας από αυτούς, άρα ο κάθε ένας από εμάς οφείλει να παρέχει τη δική του πρόταση - προοπτική για το αύριο της χώρας και του κοινωνικού συνόλου.
Μιας και η φύση των ερωτημάτων του πρωθυπουργού είναι αρχικά κοινωνιολογικού χαρακτήρα, και στη συνέχεια οικονομικοπολιτικού, κάλλιστα μπορώ να πω ότι το χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα του χθες μπορεί να αναπαραχθεί και σήμερα, άρα η κυβέρνηση της αριστεράς να αποτελεί αύριο μέρος του συνόλου του χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος, αν η κυβέρνηση δεν σταθεί αλληλέγγυα με τη λαϊκή βάση και τα δίκαια αιτήματα των πολιτών.
Το μέλλον, το αύριο της χώρας μας αφορά όλους - συνολικά - και το στίγμα της αριστεράς που επικαλείται ο κ. Τσίπρας πρέπει να σηματοδοτήσει καινοτόμες και ριζοσπαστικές αφετηρίες.
Αποτελεί υποχρέωση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων, όπου και όταν διαπιστώνουν τις παθογένειες του καπιταλιστικού συστήματος, να παρεμβαίνουν άμεσα για διόρθωση, και ο κάθε πολίτης αυτή τη διόρθωση την επιθυμεί αρχικά για τον τομέα στον οποία βρίσκεται και λειτουργεί.
Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να κάνω προτάσεις εξυγίανσης της οικονομίας, δεδομένου ότι δεν είμαι πτυχιούχος οικονομικών, όμως, όπως η κυβέρνηση επί του παρόντος διαπραγματεύεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα ισοδύναμα στο ασφαλιστικό και τις ιδιωτικοποιήσεις, θα έπρεπε και εμείς να έχουμε την ίδια δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την κυβέρνηση, ενός βιώσιμου και δημοκρατικού μέλλοντος για το τόπο μας, και ο τόπος μας είναι τα Νότια προάστια Αττικής.
Επί 42 χρόνια όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις άφησαν εκτός σχεδιασμού και ισότιμης συμμετοχής τα νότια προάστια τα οποία δεν διαθέτουν δημόσιες μαζικές δομές ραδιοτηλεόρασης.
Αν η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποσαφηνιστεί με νηφαλιότητα και ωριμότητα, με δρομολόγηση το συντομότερο δυνατόν συνεδριακής διαδικασίας, όπως προβλέπεται από το καταστατικό, θυμίζω ότι άλλο τόσο πρέπει να αποσαφηνιστεί κατά πόσο η κυβέρνηση του παρόντος αποτελεί Ριζοσπαστική αριστερά, δεδομένου ότι κανείς από το κοινωνικό σύνολο, ούτε εγώ, διαπίστωσα μια τάση - έστω διεργασία - για πραγματική αποκατάσταση του δικαίου.
Δίκαιο - Δικαιοσύνη - χωρίς ένα δημόσιο μέσο όλων των κατοίκων στα Νότια προάστια Αττικής δεν νοείται ούτε μπορεί να υπάρξει. (Μεταδιδόμενο επί αρκετά χρόνια δημόσια από τον κατασχεθέντα ΓΛΥΦΑΔΑ FM 1977 - 2004)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου