Ρε ''σύντροφοι'' ο Τσε είχε επιχειρήσεις και ομίλους ; Εσείς που θεωρητικά είστε περισσότερο ''ψαγμένοι'', και έχετε μεγαλύτερη αναζήτηση από εμάς, μπορείτε να μας πείτε αν ο κομαντάτε είχε, επιχειρήσεις, ομίλους επιχειρήσεων, η ακόμα και αλυσίδες ;
Στον παρελθόντα χρόνο, λόγω του κομμουνιστή θείου μου, ο οποίος πέρασε ένα φεγγάρι από το δήμο Γλυφάδας, ως δήμαρχος, είχα εντρυφήσει στα ενδότερα όσων απέκτησε ως παιδεία ο επαναστάτης, και ίσως περισσότερα, χωρίς να έχω κάποια σαφή στοιχεία ότι απέκτησε την συνείδηση δημιουργίας επιχειρήσεων, ομίλων επιχειρήσεων, η ακόμα αλυσίδων από μαγαζιά.
Δεδομένου ότι μας ''κακοκυβερνάτε'', και το ανάλογο ισχύει επί δεκαετίες στην τοπική αυτοδιοίκηση, και συγκεκριμένα στο δήμο Γλυφάδας, από τις εκάστοτε κομματικές διοικήσεις, λόγω ανάλογων κυβερνήσεων - πολιτικών με εσάς, και ίσως ακόμα χειρότερων, είχα αναφέρει επανειλημμένα στις ραδιοφωνικές μου μεταδόσεις, [του κατασχεμένου], το μύθο του σπηλαίου της πλατωνικής Πολιτείας.
Ο αλληγορικός μύθος του σπηλαίου εκτείνεται από το 514 a έως το 517c της πλατωνικής Πολιτείας και πλαισιώνει την αναλυτική παρουσίαση των φιλοσόφων – βασιλέων, οι οποίοι κρίνονται ως οι πλέον ενδεδειγμένοι άρχοντες για τη διακυβέρνηση της πόλης – κράτους.
Το ζητούμενο της φιλοσοφικής αναζήτησης / συζήτησης είναι να δειχθεί ότι μόνο ο σωστά πεπαιδευμένος, ο φιλόσοφος, είναι σε θέση να κυβερνήσει την πόλη με σύνεση αποβλέποντας στην ευδαιμονία όλων.
Στην παραστατική εικόνα των αλυσοδεμένων μέσα στην υπόγεια σπηλιά, παρουσιάζεται ο άνθρωπος της πλάνης, του περιορισμένου οπτικού πεδίου, της εξαναγκασμένης όρασης.
Ο άνθρωπος, που εκλαμβάνει ως κάτι πραγματικό τη θέα της σκιάς των πραγμάτων, αγνοεί την αλήθεια, και είναι ανίκανος για ουσιαστική βοήθεια προς το σύνολο.
Η εικόνα των αλυσοδεμένων αισθητοποιεί τον άνθρωπο ο οποίος είναι δέσμιος της πλάνης. Αυτός ο άνθρωπος μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει, αφού αδυνατεί να υπηρετήσει τόσο το ιδιωτικό όσο και το δημόσιο καλό.
Επί δεκαετίες, είχα απευθυνθεί σε ένα κοινωνικό σύνολο, πράγματι σε μεγάλο βαθμό απαίδευτο, το οποίο έπεφτε στη παγίδα των αστικών πολιτικών κομμάτων, όπως και των ολιγαρχών, οι οποίοι έχοντας μοναδικά προνόμια, εξασφάλιζαν στο κοινωνικό σύνολο παρεχόμενες πληροφορίες, ειδήσεις, όπως εξυπηρετούντο τα δικά τους συμφέροντα, και έχοντας ως βασικό στόχο μακροπρόθεσμα την καταστροφή της πλειονότητας.
Αν εξετάσουμε τι ζημίωσε τους ολιγάρχες του κεφαλαίου, η οικονομική κρίση στη χώρα μας, σε αντιδιαστολή εκατομμυρίων Ελλήνων - Ελληνίδων, έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία ότι κέρδισαν και κερδίζουν περισσότερα χρήματα όλα τα χρόνια της ύφεσης, και όχι μόνο κέρδισαν όλα αυτά τα χρόνια περισσότερα, διαμορφώνονται και οι όροι να κερδίσουν ακόμα περισσότερα.
Χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ μεγάλα και υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. Και κάθομαι και απελπίζομαι, τώρα, εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι: Τον νου μου τρώγει αυτή η τύχη, διότι πράγματα πολλά έξω είχα να κάνω. Α, όταν έκτιζαν τα τείχη, πώς να μην προσέξω. Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότο κτιστών ή ήχο. Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμο έξω, γράφει ο ποιητής, και προσομοιάζει με το μύθο του σπηλαίου, ως παραλληλισμός του κόσμου των δεσμωτών, με τον κόσμο της πολιτικής, και της κοινωνίας.
Όταν έκτιζαν τα τείχη στη δική μας χώρα, συγκεκριμένα πολιτικοοικονομικά συμφέροντα, εμείς είχαμε κρούσει έγκαιρα τον κώδωνα του κινδύνου, και ότι μπορούσαμε να κάνουμε το επιχειρήσαμε, τονίζοντας ότι η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ του λαού αποτελεί μονόδρομο, όμως η κοινωνία προσαρμόζονταν στα δεδομένα υποταγής και υπακοής σε όσα τις επέβαλαν τα οργανωμένα ολιγαρχικά συμφέροντα.
Αυτός είναι ο καπιταλισμός, όμως, για όσες και όσες θυμούνται, είμαστε δημόσια με σαφείς τοποθετήσεις, κατά των σχεδίων των κυβερνήσεων Σημίτη με τη φούσκα του χρηματιστηρίου, κατά των Ολυμπιακών αγώνων, κατά της νομισματικής και ευρωπαϊκής ένωσης, κατά της διαπλοκής των ραδιοτηλεοράσεων των ολιγαρχών, κατά των ειδικών προνομίων βουλευτών, εφοπλιστών, και βιομηχάνων, και ειδικότερα, πρόσφατα, κατά των Μνημονίων.
To 53% των Ελλήνων θεωρεί λανθασμένη την ένταξη τη χώρας στην Ευρωζώνη και μόλις το 38% πιστεύει ότι ήταν σωστή, όμως, αυτό ισχύει σήμερα, ενώ εμείς από τον κατασχεμένο ΓΛΥΦΑΔΑ FM είχαμε κρούσει έγκαιρα το καμπανάκι, πριν από δεκαετίες, και είχαμε απέναντί μας τα ισχυρά κέντρα τα οποία στη συνέχεια κατέστρεψαν οικονομία, χώρα, και λαό.
Ενώ λοιπόν το 53% των Ελλήνων θεωρεί σήμερα λανθασμένη την ένταξη τη χώρας στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, σε άλλες δημοσκοπήσεις παρουσιάζεται το κόμμα της ΝΔ με σημαντικά ποσοστά και έρεισμα στην Ελληνική κοινωνία, ενώ είναι γνωστό ότι δεν τάσσεται κατά της Ευρωζώνης, άρα σε επίπεδο κοινωνίας υφίσταται για πολλοστή φορά το φαινόμενο της παράκρουσης, η αν προτιμάτε, παραφροσύνης, τρέλας, ψυχοπάθειας, φρενοβλάβειας, ανισορροπίας, ζούρλας, ζουρλαμάρας, ζούρλιας, κουζουλάδας, λωλάδας, λωλαμάρας, μούρλας, μούρλιας, παλαβωμάρας, πελαλάδας, μουρλαμάρας, λόξας, αλαλομάρας.
Γ.Κ
Σημείωση: Μη με κατηγορήστε διότι σήμερα δεν είμαι σε φάση αναζήτησης πολιτικού διεξόδου από κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα, διότι με όσα είδαμε και πάθαμε ''φυσάμε και το γιαούρτι''
* Η διαχρονική άποψη μας ήταν να υπάρξει μια οικουμενικότητα για την υγιή εκπροσώπηση όλων των πολιτών στη χώρα μας, όπως και συνένωση όλων των αριστερών κομμάτων, όμως, το συγκεκριμένο παραποιείται κατά το δοκούν, διότι εισέρχεται ο παράγοντας χρήμα, εξουσία, ανάδειξη, προνόμια, κ.α., και τελικά διαμορφώνεται ξανά ο κατακερματισμός, και φαύλος κύκλος.
Μπορεί να υπάρξει οικουμενικότητα στην Ελλάδα, όταν αντιπαλεύουν τα συμφέροντα των λίγων με τα συμφέροντα των πολλών, και οι λίγοι καθορίζουν τι θα ισχύει με τους πολλούς ;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου