Στις δηλώσεις του στο notioanatolika.gr ο Δρ Παπακωνσταντίνου αρχικά αναφέρθηκε στο τί περιελάμβανε το συγκεκριμένο προεδρικό διάταγμα και πόσο αυτό επηρέαζε τις ζωές των κατοίκων των Μεσογείων και όχι μόνο: «Περιελάμβανε ιδιαιτέρως αυστηρούς περιορισμούς, επεκτείνοντας την απόλυτη προστασία σε περιοχές πεδινές που ουδεμία σχέση έχουν με το όρος (σ.σ.: Υμηττού). Συνέπεια αυτού ήταν χιλιάδες ιδιοκτησίες να στερούνται οποιασδήποτε χρήσης, ακόμη και της αγροτικής καλλιέργειας (!), ενώ παράλληλα απαγορεύθηκε συνολικά το κυνήγι!».
Στη συνέχεια ο Δρ Παπακωνσταντίνου αναφέρθηκε στις προφανείς δυσχέρειες που είχε εξ αρχής η υπόθεση της προσβολής του. «Εν πρώτοις έπρεπε να αντιμετωπισθεί η πάγια, άκρως φιλοπεριβαλλοντική, νομολογία του Σ.τ.Ε.. Επιπλέον, είχαμε να αντιμετωπίσουμε το Πρακτικό Επεξεργασίας του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας επί του σχεδίου του ιδίου π.δ/τος. Σύμφωνα με το Πρακτικό αυτό, το π.δ. ήταν απολύτως σύννομο. Έπρεπε επομένως να μεταβάλουμε την κρίση αυτή του ιδίου του ΣτΕ (!)».
Ο διακεκριμένος νομικός μίλησε με θερμά λόγια για τον ιδιαίτερα θετικό ρόλο του δημάρχου Κορωπίου Δημήτρη Κιούση: «Στον αγώνα πρωτοστάτησε από την αρχή κυρίως ο Δήμαρχος Κρωπίας κ. Κιούσης, ο οποίος κινητοποίησε τον κόσμο σε έναν αγώνα κυριολεκτικά επιβίωσης για χιλιάδες κατοίκους της περιοχής», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Δεν παρέλειψε βέβαια να τονίσει ότι η δικηγορική εταιρεία του «ανέλαβε να προσβάλλει το π.δ. ενώπιον του ΣτΕ εκ μέρους των Δήμων Κρωπίας, Παιανίας και Ηλιούπολης».
Μάχη σε δύο μέτωπα
Η μάχη δόθηκε σε δύο... μέτωπα. Σε αυτό της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και σε αυτό του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ λόγω σπουδαιότητας. Εκεί, μέσα από μια ιδιαιτέρως εξειδικευμένη νομική επιχειρηματολογία, πετύχαμε να παραπέμψει το Δικαστήριο προδικαστικά ερωτήματα (ειδικώς στην υπόθεση του Δήμου Κρωπίας, η οποία διαχωρίστηκε από τις υπόλοιπες) στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ερωτήματα αυτά αφορούσαν τη συμβατότητα του π.δ/τος με το ενωσιακό δίκαιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην παραπεμπτική απόφαση του ΣτΕ, με τα δικά μας νομικά επιχειρήματα είχαν ταχθεί σχεδόν οι μισοί δικαστές της Ολομελείας του ΣτΕ.
Στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρασταθήκαμε και προβάλαμε εκ μέρους του Δήμου Κρωπίας ιδιαιτέρως σύνθετα νομικά επιχειρήματα που αφορούσαν το ευρωπαϊκό δίκαιο. Ο αγώνας ήταν σκληρός, αφού η Ελληνική Κυβέρνηση «πάλεψε» με σθένος την υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό. Τον Σεπτέμβριο του 2015 εκδόθηκε η σπουδαία απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μας δικαίωνε πλήρως, περιλαμβάνοντας μάλιστα στην απόφασή του αυτούσια τμήματα της επιχειρηματολογίας που είχαμε προβάλει με τα δικόγραφά μας (!). Είναι γεγονός ότι στα αντικείμενα αυτά, που αφορούν το περιβάλλον και το ευρωπαϊκό δίκαιο εγώ προσωπικά και η Δικηγορική Εταιρεία μου είμαστε ειδικευμένοι, τα έχουμε μάλιστα διδάξει επί σειρά ετών σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα».
Δυσκολίες μετά την πρώτη μεγάλη νίκη
Και ενώ η πρώτη μεγάλη επιτυχία, αυτή της δικαίωσης στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έκανε όλους να ατενίσουν την τελική... μάχη στην Ολομέλεια του ΣτΕ με μεγαλύτερη αισιοδοξία, η ελληνική κυβέρνηση δεν το έβαλε κάτω: «Μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δρομολογούνταν πλέον η οριστική δικαίωσή μας στο ΣτΕ, όπου ξαναγύρισε η υπόθεση. Ωστόσο, η Ελληνική Κυβέρνηση, από τον Σεπτέμβριο του 2015 έως πρόσφατα προέβαλε σθεναρή αντίσταση, προσπαθώντας να καθυστερήσει την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης, με συνέπεια να αναβληθεί αυτή, χωρίς μάλιστα να υπάρχει ιδιαίτερος προς τούτο λόγος».
Αγωνία μέχρι το τέλος
Πάντως μέχρι και την τελευταία στιγμή η αγωνία υπήρχε αφού δεν είχε αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπάρξει μια τέτοια απόφαση η οποία θα έθετε σε ομηρία τους πολίτες που θίγονταν από το π.δ., κάτι άλλωστε που το ελληνικό κράτος συνηθίζει να πράττει σε πολλές περιπτώσεις.
Ο Δρ Παπακωνσταντίνου στις δηλώσεις του στο notioanatolika.gr είναι σαφής: «Η μεγάλη ανησυχία μας ήταν μήπως το ΣτΕ δεν ακυρώσει το διάταγμα αλλά εκδώσει αναβλητική απόφαση τάσσοντας στη Διοίκηση προθεσμία για να συμμορφωθεί με τις επιταγές του ενωσιακού δικαίου, γεγονός που θα έθετε σε ομηρεία για άγνωστο χρονικό διάστημα τους ιδιοκτήτες. Το ζήτημα αυτό αναδείξαμε κατά την τελευταία συζήτηση της υπόθεσης στην Ολομέλεια του ΣτΕ και επιχειρηματολογήσαμε καταλλήλως νομικά, με συνέπεια να αποτραπεί ο κίνδυνος αυτός».
Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν και πλέον οι πάντες ευελπιστούν ότι το πάθημα έγινε μάθημα για το ελληνικό κράτος έτσι ώστε οι κυβερνήσεις να είναι πιο προσεκτικές στην επόμενη ημέρα της προστασίας του Υμηττού χωρίς να δημιουργούνται προϋποθέσεις... ασφυξίας στους πολίτες που όχι μόνο έχουν μάθει να ζουν στους πρόποδες του «Τρελού» (σ.σ.: Μία από τις πολλές ονομασίες του Υμηττού) αλλά και να τον προστατεύουν σε βάθος όχι δεκάδων αλλά και εκατοντάδων ετών, γνωρίζοντας πως αν σεβαστούν τη φύση θα τους σεβαστεί και αυτή!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου