Δεν είχε βρει τίποτα μεμπτό για τους κατηγορούμενους συναδέλφους του ο τότε ειδικός γραμματέας του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, στη δίκη της 29ης Απριλίου 2010. Συνεχίζεται η έρευνα για τις βίλες και τις offshore εταιρείες εφοριακών.
Μία ακόμη δικαστική έρευνα διενεργείται για την ομάδα των επτά εφοριακών, η οποία κινείται παράλληλα με την έρευνα του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη, που όπως αποκάλυψε το «Εθνος της Κυριακής» ψάχνει για βίλες, ξενοδοχεία και offshore εταιρείες, που φέρονται να τους ανήκουν.
Ο Αρειος Πάγος ζήτησε να ξαναδικαστούν οι κατηγορούμενοι για απιστία στην υπηρεσία επειδή η αθωωτική απόφαση του προηγούμενου δικαστηρίου δεν ήταν εμπεριστατωμένη
Καταπέλτης ήταν το σκεπτικό της απόφασης του ΑΠ με το οποίο αναιρέθηκε η αθωωτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου για τους επτά εφοριακούς, που θα ξαναδικαστούν στο ίδιο δικαστήριο κατηγορούμενοι για απιστία στην υπηρεσία.
Σύμφωνα με απόφαση του Μαρτίου του 2011 του ΣΤ' Ποινικού Τμήματος του ΑΠ, που ζήτησε την εκ νέου εκδίκαση της υπόθεσης, το προηγούμενο δικαστήριο δεν είχε στην απόφασή του ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία «...καθόσον δεν αιτιολογείται με σαφήνεια και χωρίς λογικά κενά και αντιφάσεις γιατί δεν πείσθηκε από τα αποδεικτικά μέσα, που αναφέρονται στα πρακτικά, για την ενοχή των κατηγορουμένων για την αποδιδόμενη σε αυτούς πράξη της απιστίας στην υπηρεσία?».
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι εφοριακοί «ελάττωσαν εν γνώσει τους κατά τον προσδιορισμό των φόρων την περιουσία του Δημοσίου και για ωφέλεια της εταιρίας και κατ' επέκταση των μετόχων αυτής» περίπου κατά το ποσόν των 27.879.000 ευρώ. Ο ΑΠ επικρίνει την αθωωτική απόφαση, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι:
- Δεν διαλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη απόφαση στοιχεία «... για την παροχή κατά τις υπό έλεγχο χρήσεις των ετών 1998 και 1999 από τις μητρικές αλλοδαπές εταιρίες προς την ελεγχόμενη εταιρία τεχνικών πληροφοριών και τεχνικής υποστηρίξεως, καθώς και υπηρεσιών εμπορικής πολιτικής και υποστηρίξεως και εκπαιδεύσεως προσωπικού. Ούτε γίνεται λόγος εάν διαπιστώθηκε από τα όργανα ελέγχου ότι από την ελεγχόμενη εταιρία καταβλήθηκαν προς τις αλλοδαπές μητρικές της εταιρίες για δικαιώματα και αποζημιώσεις από την παροχή τέτοιων υπηρεσιών εκ μέρους...».
- Δεν αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση τα στοιχεία και το περιεχόμενο αυτών των τιμολογίων, που δέχεται το δικαστήριο ότι «έλαβε η ελεγχόμενη ημεδαπή εταιρία και σε παροχή ποίων συγκεκριμένων υπηρεσιών βοηθείας και υποστηρίξεως από τις παραπάνω αλλοδαπές εταιρίες αφορούσαν προς την ελεγχόμενη ημεδαπή εταιρία. Κατ΄ακολουθίαν είναι ελλιπής και με λογικά κενά η αιτιολογία του πορίσματος της προσβαλλόμενης αποφάσεως ότι ορθώς δεν κατελόγισαν οι κατηγορούμενοι ως λογιστικές διαφορές για τη χρήση του 1998 και για τη χρήση του 1999 τα ποσά που καταχωρήθηκαν...».
Οι κατηγορούμενοι στις απολογίες τους είχαν αρνηθεί τις κατηγορίες, ενώ υποστήριξαν ότι η συνάδελφός τους που τους είχε καταγγείλει «διέσπειρε το φόβο, γιατί δεν την έκαναν προϊσταμένη» και επίσης ότι «υφάρπαξε την εντολή για έλεγχο στην εταιρία».
«...Ψάχναμε να βρούμε φόρους, πιέζαμε τις εταιρίες? Υπήρχε έγγραφο από την Τράπεζα της Ελλάδας να μην έφευγε όλο το συνάλλαγμα έξω και να κόβεται ένα ποσοστό. Η παρακράτηση του φόρου γίνεται με την καταβολή. Η εταιρία κατέβαλλε τα δικαιώματα της και αμέσως έγινε η παρακράτηση. Αφού είχαν καταχωρηθεί στα βιβλία τα τιμολόγια, πήγαιναν στην Εφορία και πλήρωναν...».
«Ο έλεγχος έγινε εκτενέστατα. Είμαι ακόμη στην ίδια εταιρία. Εγινε ΕΔΕ. Υποβάλλουμε την περιουσιακή μας κατάσταση και ελέγχεται...».
«Οσα αναφέρονται είναι αναληθή. Κάναμε καλά τη δουλειά μας και ποιοτικά και ποσοτικά. Για το χρόνο του ελέγχου, έπρεπε να πάρουμε μπράβο? Ωφελήσαμε το κράτος».
«Με κυνήγησαν για... ενάμισι ευρώ»
«Αυτή είναι η διαφθορά σε όλο της το μεγαλείο» αναφέρει σε κάποιο σημείο η καταγγελία εν είδει μηνυτήριας αναφοράς, που διερευνά ο οικονομικός εισαγγελέας και συνεχίζει: «Να γιατί η πατρίδα μας πτώχευσε».
Ενώ η συνταξιούχος εφοριακός, η οποία είχε καταγγείλει την υπόθεση της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος, για την οποία θα ξαναδικαστούν οι επτά εφοριακοί, σύμφωνα με πληροφορίες στον οικονομικό έλεγχο κατέθεσε έγγραφο, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει «... όλοι αυτοί με δίκασαν διότι δεν είχα δηλώσει 3 ευρώ στη Δήλωση της περιουσιακής κατάστασης στην υπηρεσία μου το 2004. Η ... εισαγγελέας ... με έστειλε να δικαστώ στο Εφετείο Αθηνών και όταν η πρόεδρος του Δικαστηρίου με ρώτησε ποιο ήταν το αδίκημά μου εξανέστη, μου ζήτησε συγνώμη, διότι ο λογαριασμός αυτός ήταν κοινός με τη μητέρα μου και απορούσε πώς με έστειλαν να δικαστώ για 1,5 ευρώ...».
Να σημειωθεί ότι σήμερα, σχεδόν έντεκα χρόνια μετά το περιστατικό για το οποίο βρέθηκαν κατηγορούμενοι οι επτά εφοριακοί, η εταιρεία προς όφελος της οποίας φέρονται ότι «ελάττωσαν κατά τον προσδιορισμό των φόρων την περιουσία του Δημοσίου...» έχει προσφύγει στη Διοικητική Δικαιοσύνη.
Η ιστορία ξεκίνησε στα τέλη του 2000, όταν ο βασικός εκ των κατηγορουμένων πρώην προϊστάμενος, αρμόδιος για τον προσδιορισμό του φόρου εισοδήματος των υπαγομένων στο Κέντρο Επιχειρήσεων και επιφορτισμένος με τη σύνταξη ελέγχου φορολογουμένων επιχειρήσεων, έδωσε εντολή να ελεγχθούν τα εισοδήματα εταιρείας για την περίοδο 1998-1999.
«Το σύστημα στοχοποιεί όσους δεν συμβιβάζονται»
O συνήγορος της πρώην εφοριακού, που κατέθεσε στον οικονομικό εισαγγελέα, Γιάννης Απατσίδης δήλωσε:
«Το σημαντικό σε αυτήν την ιστορία και το ηθικό δίδαγμα δεν είναι τόσο το αυτονόητο, ότι δηλαδή καλύπτεται η εν γένει διαφθορά και διαπλοκή από και σε οποιονδήποτε χώρο του κράτους, αλλά το ότι εξαιρετικά νοσηροί μηχανισμοί στοχοποιούν άτομα, όπως η εντολέας μου, που απευθύνονται ακόμη στη Δικαιοσύνη, γιατί καλώς ή κακώς πιστεύουν ότι το δίκαιο αργεί, αλλά έρχεται. Οι αιτήσεις αναιρέσεως του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Κονταξή, και οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου απλώς επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις στους ταλαντευόμενους θεσμούς, και πλέον πιστεύω ότι και αυτή η υπόθεση είναι μία αφορμή για τον ενδελεχή έλεγχο περιουσιακής κατάστασης όλων των δημόσιων λειτουργών, οι οποίοι, όπως γνωρίζετε, τεκμαίρονται αθώοι μέχρι την καταδίκη τους, αλλά και δεν πρέπει να αθωώνονται με μη σύννομες αιτιολογίες. Ηταν τόσο ανήθικο το σύστημα που μετά τις καταγγελίες της εντολέως μου, όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, έγινε «ανώνυμη» αναφορά σε βάρος της και με την πρόφαση της νομιμότητας ανοίχθηκαν όλοι οι λογαριασμοί της, χωρίς να εκκρεμεί καν ποινική δίωξη σε βάρος της, ώστε ακόμη και για 3 ευρώ, που δεν είχαν δηλωθεί σε έναν αδρανή τραπεζικό λογαριασμό, να κυνηγηθεί μέχρι την αυτονόητη αθώωσή της, κι ενώ για τους συναδέλφους της που η ίδια κατήγγειλε επωνύμως και παραπέμφθηκαν αμετάκλητα να δικαστούν για κακουργηματική απιστία στην υπηρεσία, δεν προέκυψαν καν ενδείξεις πειθαρχικού τους ελέγχου, ώστε και να ανοίξουν αντίστοιχα οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους. Είναι αυτή η φαυλότητα του συστήματος μίας άλλης «φασιστικής» νοοτροπίας, ασχέτως χρώματος, που στοχεύει, στοχοποιεί και εξοστρακίζει κάθε διαφορετική φωνή, που ανθίσταται στη διαπλοκή, στη διαφθορά και στον γενικότερο εκμαυλισμό κάθε έννοιας δικαίου και ηθικής. Μεμονωμένες φωνές δεν σώζουν τη χώρα από την κατάπτωσή της, παρά μόνον ανιδιοτελής συλλογικότητα, το δε μήνυμα των καιρών δεν πρέπει να είναι η βεβιασμένη αυστηρότητα των μηχανισμών, αλλά η συνειδητή απόδοση δικαιοσύνης, σε κάθε τομέα, χωρίς υπολογισμό οποιουδήποτε κόστους».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου